Regis

Karl O’Connor określany jest często jako brytyjski pretendent do tronu elektronicznej sceny. Wpływy z wczesnej młodości, które pozstawiły trwały ślad w jego późniejszej twórczości,są rozrzucone pomiędzy wczesnych brytyjskich pionierów (Throbbing Gristle, Cabaret Voltaire, Fad Gadget), a niemieckie dźwiękowe eksperymenty (D.A.F., Einsturzende Neubauten, Liason Dangereuses). Jego pierwsze projekty z końca lat 80. osadzone były właśnie w klimatach industrialowych. Przełom dekad przyniósł punkt zwrotny wraz ze swymi przyjaciółmi Peterem Suttonem (Female) i Anthonym Childem (Surgeon)Karl odkrył wczesne brzmienia techno. W efekcie na świat przyszło Downwards Records – najważniejsza brytyjska oficyna wydająca techno.Pierwszą pozycją, która ukażała się nakładem wytwórni,, okazała się być wydana w 1993 roku kolaboracja pomiędzy Karlem a Femalem pod pseudonimem Hostage. W kluby uderzył prawdziwy magnetyczny piorun, gdy Regis po raz pierwszy zademonstrował swój mroczny styl: głęboką atmosferę i przytłaczające linie basu. Zapętlone industrialne motywy wkomponowane w rytmikę 4/4 okazały się czymś zupełnie nowym na ówczesnej scenie techno i stały się największym atutem muzyki z Birmingham. Solowe wydawnictwa Regisa („Montreal”,”Application Of Language”; i „We Said No”) niemal natychmiast przeszły do klasyki gatunku. Zawarty na jednej z nich utwór „Speak To Me” jest prawdopodobnie obok „The Bells” najczęściej granym utworem techno wszechczasów. Zainteresowanie wzbudzone tymi wydawnictwami, skupiło uwagę całego świata na poważnym brytyjskim techno przedstawionym przez Downwards – tym większe, iż nie było one uwarunkowane wpływem mediów.Ukoronowaniem pierwszego okresu w twórczości Karla okazał się wydany w1996 roku album „Gymnastics”, dzieło które potwierdziło wyjątkowośćzarówno stylu artysty, jak i jego wytwórni. Głęboko osadzone, twardetechno wzbogacone o skomplikowane futurystyczne tekstury, brzmienia ipetle nigdy dotąd nie brzmiało tak surowo i dynamicznie. Sukceswytwórni i artysty to w dużej mierze kwestia podejścia „zrób-to-sam”O’Connora dzięki któremu udało się mu utrzymać w swietle reflektorówbez oparzeń. W 1996 roku za sprawą Regisa powstała jedna z największychdystrybucji specjalizujących się w techno – Integrale Muzique.Dystrybucja trzymała się na rynku przez 5 lat. Gdy jednak Karl wycofałsię z jej prowadzenia na rzecz swojego partnera, Integrale bardzoszybko upadło w atmosferze skandalu. Wielu fanów techno wspomina jąjako najlepszego dostawcę tytułow techno w Europie i jedyną dystrybucjęktóra skupiała pod swoim dachem tak wiele dobrych wytwórni. Wmiędzyczasie Downwards nadal skupiało na sobie zainteresowanie całegoświata m.in. za sprawą dokonań Female’a, Surgeona i tajemniczej grupyPortion Reform (której skład przez cały czas pozostawał płynny, jedynymstałym jej członkiem był Karl). Rok 1998 przyniósł drugi solowy albumRegisa „Delivered Into The Hands Of Indifference”, który podzieliłsukces poprzednika i pierwsze numery wydane nakładem berlińskiegoTresora. Nowej porcji twórczości towarzyszyła ewolucja stylu. Wyraźniezmalał poziom agresji na rzecz nieco bardziej subtelnego,wielowarstwowego brzmienia, ale poziom intensywności pozostał ten sam.Zdecydowanie godne uwagi są także jedyny jak do tej pory album projektuPortion Reform oraz współprodukcja albumu byłego członka legendarnego D.A.F. Roberta Gorla „Sexdrops” . Rok 1999 przyniósł kolejne zmiany.Twórczość Regisa stała się mroczniejsza i gęstsza, czego odbiciem były wydane niemal jednocześnie „Divine Ritual” i „Blood Into Gold”. Obie skupiły się na plemiennych rytmach rodem z rytualnych obrzędów, a od tej pory było już tylko mroczniej. Nagrane we współpracy z Femalem „Gayscene” okazał się być preludium do pełnowymiarowego wydawnictwa ich kolaboracji: „Againstnature” to chyba najmroczniejsza płyta w katalogu Tresora i zarazem jedno z najlepszych jego wydawnictw. Album to wyraźny powrót do industrialnych korzeni duetu. Więcej tu odniesien dotwórczości Nurse With Wound niż klasycznego techno; bardziej chaos z podwalinami struktur niż pełnowartościowe utwory. To jednak 2001rokuokazał się być największym przełomem dla dokonań Karla. Trzeci i jak dotej pory ostatni solowy album wydany jeko Regis okazał być się najlepszym i zdecydowanie najbardziej eksperymentalnym. Oto płyta,która zgodnie z tytułem jednego z utworów („Get On Your Knees”) rzuciła wszystkich na kolana i zostawiła innych producentów daleko w tyle.Przełom który dokonał się za jej sprawą ma efekt po dzień dzisiejszy,jako iż klonowany jest w sposób mniej lub bardziej udany przezdziesiątki producentów na całym świecie. Industrialne techno nigdy niebrzmiało jeszcze tak złowieszczo, ale i energetycznie. Wraz z nowym albumem pojawił się też nowy projekt, o którym głośno było od samego początku. British Muder Boys okazało się być najwiekszym sukcesem wśród kolaboracji współczesnej elektroniki. Czy mogło być inaczej, gdywspółpracować zaczęły ze sobą dwa najbardziej znaczące nazwiska europejskiego techno: Karl O’Connor i Anthony Child (Regis i Surgeon)?Kazda z wydanych dotychczas sześciu EPek spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem i wytyczyła nowe kierunki w muzyce, ocierając się o wpływy takie jak noise’owi ekstremiści Whitehouse czy wczesny Aphex Twin.Ponadto Brytyjscy Mordercy podeszli do sprawy niesłychanie poważnie;nawiązując w swojej muzyce do wielu pozamuzycznych tematów (masowe samobójstwo sekty Jima Jonesa czy głośne porwanie i zabójstwo Lesley Whittle). Poza wspólnymi wydawnictwami zaczęli także grywać razem live.Każdy występ British Muder Boys to niesłychane wydarzenie audio-wizualne i wzbudzające sensacje w klubach całego świata od Europy przez Japonię aż do Stanów Zjednoczonych. Poza British Muder Boys, Karl nawiązał współpracę z jednym z najlepszych DJów techno JamesemRuskinem. Wspólnie (pod szyldem OVR) w swoich piorunujących setachprezentują nieco inną stronę techno niż w projekcie z Surgeonem,skupiając się na klasyce gatunku, jak również na Detroit, acidhouse’ach i pojmowanym w nowoczesny sposób minimalu. Od niedawna Regisjezdzi po świecie także ze Stefanem Metzgerem, szerzej znanym jakoSleeparchive. Krąża także plotki o wspólnych nagraniach z młodymigeniuszami amerykańskiej elektroniki: Richardem Devine i Kero.Niezliczone wydawnictwa i remiksy (nagrane nie tylko pod szyldem Regisale także jako O/V i Your Health), to tylko część działalności Karla.Otaczająca go tajemnica nie pozwala osobom postronnym zgłębićwszystkich sekretów jego twórczości i mało kto zdaje sobie sprawę, żejako jeden z najlepszych muzycznych inżynierów udziela on nieoficjalnejpomocy wielu innym znanym producentom. Projekty takie jak User, DeanCole czy Ian J. Richardson to w dużej mierze efekt talentu O’Connora. Awielu innych artystów zawdzięcza mu pomoc studyjną, ich nazwiska jednakmuszą pozostać nakryte zasłoną milczenia. To właśnie dzięki Regisowiscena Birmingham przetrwała wiele lat, nie poddając się wpływom mediówi trendów. Zawdzięcza to swoim jedynym i niepowtarzalnym soundem,docenianym przez ludzi związanych z muzyką na całym świecie. Grającsolo, specjalnością Regisa jest digital set, złożony z jego własnegomateriału oraz dokonań innych artystów, oczywiście wzbogacany o masęefektów i innych ciekawych orzwiązań. Jego sety doskonale wypełniają”szarą strefę” pomiędzy DJką a live-actem, ponadto cieszą się olbrzymim zainteresowaniem ze względu na ich punkowy niemal charakter. Karlnierzadko krzyczy do mikrofonu, rzuca się w tłum ludzi czy też uprawia tzw. stagediving – chyba żaden inny artysta techno nie ma takiegokontaktu z publicznością. Żywa legenda z Birmingham za sterami imprezyimprezy to coś co trzeba zobaczyć na własne oczy.